กิวด้ง (GYUDON) ชามเนื้อ แสนอร่อย ของชาวญี่ปุ่น
เมนูอาหารญี่ปุ่นที่แอดจะพาทุกคนไปรู้จักกัน เป็นอาหารจานหลักของชาวญี่ปุ่นที่นิยมทำทานกันในครอบครัวและเป็นเมนูที่เรียกว่าหาซื้อทานง่ายมากในญี่ปุ่น หรือจะทำทานเองก็ง่ายด้วยขั้นตอนและวัตถุดิบนั้นหาซื้อได้ง่าย ขั้นตอนการทำก็ไม่ยุ่งยาก แถมเป็นเมนูที่ถูกใจสำหรับคนที่ชอบรสชาติของเนื้อวัวอีกด้วย นั้นก็คือ “กิวด้ง (GYUDON) ชามเนื้อ แสนอร่อย ของชาวญี่ปุ่น” เป็นเมนูที่ขึ้นชื่อในญี่ปุ่นเรียกว่าถ้าได้ไปเที่ยวที่ญี่ปุ่นต้องได้ทานแน่นอนคะ แอดเลยจะพาทุกคนไปทำความรู้จักกับเมนู กิวด้ง (GYUDON) ว่ามีที่มาที่ไปอย่างไงกว่าจะมาเป็น กิวด้ง (GYUDON) พร้อมกับวิธีทำที่แสนง่าย มีอะไรกันบ้าง ไปดูกันเลยค่ะ ที่มา ของกิวด้ง (GYUDON) ในยุคเมจิของญี่ปุ่น (พ.ศ. 2411-2455)ที่เป็นยุคแห่งการฟื้นฟูของญี่ปุ่น และทำให้ประเทศแทบตะวันตกกลายเป็นประเทศที่กินเนื้อสัตว์กันมากขึ้น “กิวด้ง”นั้นมาจากคำว่า “กิวนาเบะ” ที่เป็นหม้อไฟที่มีการนำเนื้อวัวเคี่ยวกับหัวหอมและมิโซะ ซึ่งเป็นอาหารของชาวคันโต รูปแบบที่ใช้น้ำสต็อก พิเศษที่ เรียกว่า วาริชิตะ ส่วนผสมของสารที่ให้ความหวานเช่นน้ำตาลหรือมิรินและซีอิ๊วขาว – แทนมิโซะและมีส่วนผสมเพิ่มเติมเช่นชิราทากิ (บุกหั่นเป็นเส้นคล้ายเส้นก๋วยเตี๋ยว) และเต้าหู้ก็เริ่มปรากฏขึ้น กิวนาเบะในปัจจุบัน(รู้จักกันในปัจจุบันในชื่อสุกี้ยากี้ – เดิมชื่ออาหารที่คล้ายกันแต่แตกต่างจากภูมิภาคคันไซ ) ในที่สุดก็มาเสิร์ฟพร้อมข้าวในชามลึก (ดงบุริ ) ต่อมาในปี 1890 จึงเปลี่ยนชื่อมาเป็นกิวเมชิหรือกิวด้ง ซึ่งมีแต่ชาวโตเกียวโอซาก้าให้ความสนใจกับเมนูนี้เท่านั้น ต่อมาในปี 1899 Eikichi Matsuda เปิด ร้านอาหาร Yoshinoya แห่งแรก ที่ตลาดปลาในเขตNihonbashi ของโตเกียว (GYUDON) ภายใต้ชื่อเล่นkamechabuก็ถูกขายในแผงขายอาหาร ( yatai ) บนถนนในUenoและAsakusa กิวด้ง ซึ่งเดิมถูกดูหมิ่นว่าเป็นอาหารของชนชั้นกรรมกร แต่ตอนนี้กิวด้งได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจนก้าวข้ามขอบเขตของชนชั้นหลังเหตุการณ์แผ่นดินไหวครั้งใหญ่ ที่คันโต ในปี 2466 […]